Een bijzondere tijd... (9)

Een bijzondere tijd... (9)
Hoe komen we er weer uit?
Aan het begin denk je snel, wat er allemaal kan en moet gebeuren om een ramp te voorkomen. Welke maatregelen moeten er genomen worden en wat kan er misschien nog wel.
Inmiddels leven wij in een andere wereld. Geen feestjes, geen bijeenkomsten, geen diensten. Al onze dagelijkse bezigheden worden bepaald door een reeks van maatregelen. Boodschappen doen gaat anders, naar de arts gaan is anders, elkaar spreken is anders.

We zien ook, dat deze aanpak succes lijkt te hebben. De eigenlijke dreiging wordt steeds minder groot. Maar hoe nu verder? In kleine stappen worden de beperkingen minder, maar waar moet je dan op letten? Hoe lang houden wij het nog vol om met de maatregelen te leven? Waar moeten we zo snel mogelijk weer terug naar de situatie voor corona? En waar kan het nog wat langer doorgaan? En vooral: wat zal er anders gaan na deze tijd?

Ik maak me zorgen over twee dingen. Het eerste is, dat wij maar al te snel naar het oude en bekende terug willen. Dat wij gewoon weer doorgaan met waar we bezig waren. Inclusief alle onrechtvaardigheid, alle vervuiling, alle oppervlakkigheid. En het tweede is, dat wij aan sommige veranderingen gewend raken. De grote afstand van elkaar, het gemak waarmee nu grondrechten opzij geschoven worden, de vaak weinig democratische besluitvorming.
We zijn er nog lang niet. Maar het wordt wel tijd om na te denken, hoe we weer uit de crisis gaan komen. Hoe we straks juist veel intensiever contact kunnen hebben zonder alle privacy te verliezen. Hoe wij elkaar weer gaan opzoeken, zonder voor alles en nog wat de hele wereld rond te vliegen.

Een crisis is altijd ook een kans om dingen echt te gaan veranderen. Onze God wil ons dat steeds weer laten zien. Door zijn eigen zoon mens te laten worden, hem te laten sterven en opstaan en uiteindelijk door zijn Geest te geven aan ons mensen, terwijl wij al weer bij de pakken neer gaan zitten.

                            Detlef Bohlken
terug