Een bijzondere tijd... (7)
 Gesprekken aan tafel. Of gedachtes tijdens een wandeling. Daar is nu meer tijd voor dan anders. En er is iedere dag wel weer aanleiding om met elkaar in gesprek te gaan. Mij valt op, dat het steeds vaker om ethische vragen gaat. Om vragen van schuld bijvoorbeeld. Als je risico’s neemt, dan ben je toch zelf schuld, of niet soms. Maar geldt dat ook bij een situatie als de onze? Geldt dat ook voor de vele ondernemers en zzp’ers, die toch zelf gekozen hebben voor deze werkvorm? Met de bijbehorende risico’s? Of hebben zij helemaal niet gekozen voor die vorm en moeten wij maatschappelijk nadenken, of dat wel een goede weg was? En dan de verdeling tussen oud en jong. Tussen de verschillende risicogroepen. Is dat niet ook een vorm van natuurlijkheid? Ja, ook dit soort vragen komen op tafel. Is dit niet een soort reactie van de aarde op de overbevolking? En ja, dat treft dan de ouderen en zwakkeren. Of mag je dit soort vragen niet stellen? En hoe gaan wij met de grondrechten om? Als godsdienstvrijheid tegenover de coronabescherming komt te staan? Wat telt de vrijheid dan nog? Straks komen er apps, die iedere stap die wij doen bijhouden, alle contacten registreren. Vrijwillig natuurlijk, maar mag je straks nog met de bus zonder die app? Of zonder een mondkapje? In crisistijden komen ook ethische vragen weer naar boven. En dat is goed zo. Als we maar vol respect en waardering met elkaar omgaan. Als de oerwaarden, die voor ons in het christendom verwoordt zijn, maar blijven gelden. In ieder geval zijn dit soort gesprekken beter dan het gemopper over lange files of dat juist dat ene merk mayonaise was uitverkocht… Detlef Bohlken | ||
| terug | ||
26-03-2023
om
10:00 uur 
